الحدیث 111 / 4

111/4- و رواه المفید، فی کتاب الغیبة بإسناده: عن عبدالرحمان بن کثیر، عن أبی‌عبدالله علیه‌السلام.

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام غیر معتبر است.
این حدیث را در کتب هیچ کدام از کتب شیخ مفید که اکنون در اختیار ما است، نیست و ظاهرا در کتب ایشان که در اختیار محدثین بزرگ ما بوده نیز وجود نداشته و کسی از ایشان روایت نکرده است. لذا یا نسخه منحصر به فردی در اختیار مرحوم علامه بحرانی بوده، یا گرفتار اشتباهی شده‌اند. ناگفته نماند که کسی از بزرگان ما، کتابی به نام الغیبة برای شیخ مفید گزارش نکرده است، مگر به استناد همین مطلب مرحوم علامه بحرانی.
حال! حتی با فرض این‌که نسخه منحصر فردی در اختیار از کتب شیخ مفید، در اختیار مرحوم علامه بوده است، باز هم سند این حدیث دو اشکال دارد. اول این‌که مرسل است و البته بعید نیست سند آن، شبیه همان سند حدیث شماره 110 باشد و دوم این‌که عبدالرحمن بن کثیر از ضعفای متهم به جعل حدیث است.
البته ممکن است منظور از مفید، مفید ثانی باشد که نوه شیخ الطائفه که بعد از پدرش، زعامتی پیدا کرد که البته باز هم کتابی با این نام از او سراغ ندارم. ممکن هم هست، فرد دیگری باشد. علی ای حال! فرقی نمی‌کند.

همان است که ذیل حدیث شماره 110 عرض کردم.