الحدیث ۹۸ / ۲
۹۸/۲- العیاشی، بإسناده: عن محمد بن مسلم، عن أبی‌جعفر علیه‌السلام، قال: «و الله الذی صنعه الحسن بن علی علیهما السلام کان خیرا لهذه الأمة مما طلعت علیه الشمس، و الله لفیه نزلت هذه الآیة: أ لَمْ تَرَ إلَی الَّذینَ قیلَ لَهُمْ کُفّوا أیْدیَکُمْ وَ أقیموا الصَّلاةَ وَ آتوا الزَّکاةَ؟ إنما هی طاعة الإمام، فطلبوا القتال، فَلَمّا کُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقِتالُ مع الحسین علیه‌السلام قالوا: رَبَّنا لِمَ کَتَبْتَ عَلَیْنا الْقِتالَ؟ لَوْ لا أخَّرْتَنا إلی أجَلٍ قَریبٍ؟ و قوله: ربنا أخرنا إلی أجَلٍ قَریبٍ، نُجِبْ دَعْوَتَکَ وَ نَتَّبِعِ الرُّسُلَ أرادوا تأخیر ذلک إلی القائم علیه‌السلام.»[۱]
——————————
[۱]. تفسیر العیاشی ۱: ۲۵۸ [نساء، ح ۱۹۶؛ بخشی از آن نیز در ۲: ۲۳۵ (ابراهیم، ح ۴۸) آمده است].
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام غیر معتبر است.
این حدیث در تفسیر العیاشی (ج ۱، ص ۲۵۸) به صورت مرسل روایت شده است. مرحوم العیاشی، متوفای ۳۲۰ هجری است و محمد بن مسلم، متوفای حدود سال ۱۵۰ هجری، یعنی حدود یک قرن و نیم بین این دو فاصله است و در نتیجه طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر نیست.
همان حدیث شماره ۳۴ است، لذا به آن‌جا مراجعه بفرمایید.
