الحدیث ۸۲ / ۲

۸۲/۲- علی بن إبراهیم، قال: أخبرنا أحمد بن إدریس، قال: حدثنا أحمد بن محمد، عن علی بن الحکم، عن سیف، عن حسان، عن هشام بن عمار، عن أبیه- و کان من أصحاب علی علیه‌السلام- عن علی صلوات الله علیه فی قوله [تعالی]: وَ لَئِنْ أخَّرْنا عَنْهُمُ الْعَذابَ إلی أُمَّةٍ مَعْدودَةٍ لَیَقولُنَّ: ما یَحْبِسُهُ؟ قال: «الأمة المعدودة أصحاب القائم الثلاث ماءة و البضعة عشر.»^[۱]
——————————
[۱]. تفسیر قمی ۱: ۳۲۳.

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام غیر معتبر است.
این حدیث در تفسیر القمی (ج ۱، ص ۳۲۳) از احمد بن ادریس القمی از ابن عیسی الاشعری از علی بن حکم از سیف بن عمیره از حسان بن مهران از هشام بن عمار بن یاسر از پدرش روایت کرده است که اگر به تفسیر القمی اعتماد کنیم، همه از ثقات درجه یک می‌شوند، مگر هشام بن عمار بن یاسر که او هم از ثقات درجه دو است و در نتیجه، طریق حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه دو می شود.
اما پیش از این بارها گفتیم که انتساب این کتاب به علی بن ابراهیم القمی محل کلام است و تعداد نویسندگان آن را تا سیزده نفر می‌توان تخمین زد و البته این افراد هم از احایث علی بن ابراهیم استفاده کرد‌اند و هم از نام او و حقیر ضمن تأیید تعداد قابل ملاحظه‌ای از مطالب این کتاب، آن را جزء کتب مجعول می‌دانم که به نام علی بن ابراهیم القمی منتشر شده است.
خلاصه این‌که طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر نیست.

با این‌که طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر نیست، اما دیدیم که مؤیداتی از روایات معتبر دارد.