الحدیث ۷۳ / ۱
۷۳/۱- ابن بابویه، قال: حدثنا علی بن أحمد [بن محمد] الدقاق رضی‌الله‌عنه، قال: حدثنا محمد بن أبی‌عبدالله الکوفی (محمد بن جعفر الأسدی)، قال: حدثنا موسی بن عمران النخعی، عن عمه الحسین بن یزید (النوفلی)، عن علی بن أبی‌حمزة (البطائنی)، عن یحیی بن [أبی] القاسم (أبوبصیر الأسدی)، قال: سألت الصادق علیه‌السلام عن قول الله عز و جل: الم* ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیْبَ فیهِ هُدیً لِلْمُتَّقینَ* الَّذینَ یُؤْمِنونَ بِالْغَیْبِ[۱]، فقال: «المتقون شیعة علی علیه‌السلام، و الغیب [ف] هو الحجة القائم[۲] و شاهد ذلک قول الله عز و جل: وَ یَقولونَ: لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَیْهِ آیَةٌ مِنْ رَبِّهِ؟ فَقُلْ: إنَّما الْغَیْبُ لِلّهِ فَانْتَظِروا إنّی مَعَکُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرینَ.»[۳]
——————————
[۱]. بقره (۲): ۲- ۴.
[۲]. در مأخذ: الغائب.
[۳]. کمال الدین ۲: ۳۴۰[- ۳۴۱ (باب ۳۳، ح ۲۰)].
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه دو است.
این حدیث را شیخ صدوق در کتاب کمال الدین (ج ۱، ص ۱۷ و ج ۲، ص ۳۵۰)، از علی بن احمد بن محمد الدقاق از محمد بن جعفر الاسدی از موسی بن عمران النخعی از عمویش، حسین بن یزید النوفلی از علی بن ابی‌حمزه البطائنی از یحیی بن ابی‌القاسم، ابوبصیر الاسدی روایت کرده است که محمد بن جعفر الاسدی و علی بن ابی‌حمزه البطائنی، از ثقات مشروطی هستند که در این‌جا، مشکلی در سند حدیث ایجاد نمی‌کنند. موسی بن عمران النخعی نیز از ثقات درجه دو و سایرین، از ثقات درجه یک هستند. در نتیجه طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه دو است.
این حدیث را ذیل روایت شماره ۱، روایت کردیم و بررسی نمودیم.
یحیی بن ابی‌القاسم روایت کرد: «از جعفر بن محمد الصادق علیه‌السلام درباره کلام الله عز و جل: «الم، ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیْبَ فیهِ هُدیً لِلْمُتَّقینَ الَّذینَ یُؤْمِنونَ بِالْغَیْبِ» سؤال کردم، (در پاسخ) فرمودند: «پرهیزگاران شیعه علی علیه‌السلام هستند و «الغیب» همان حجت غایب است و شاهد آن کلام او تعالی است: «لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَیْهِ آیَةٌ مِنْ رَبِّهِ فَقُلْ إنَّما الْغَیْبُ لِلّهِ فَانْتَظِروا إنّی مَعَکُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرینَ»[۱]»
——————————
[۱]– آیه ۲۰، سوره یونس: چرا نازل نشد به سوی او معجزه‌ای از پروردگارش؟» بگو: « این است و جز این نیست که غیب برای الله است، پس انتظار کشید، به یقین من (هم) با شما از منتظران هستم.
