الحدیث ۶۶ / ۳
۶۶/۳- عنه، بإسناده: عن الحسین بن علوان، عن من ذکره عن أبی‌عبدالله علیه‌السلام قال: «إن المؤمن[۱] إذا کان عنده من ذلک شیء ینفقه علی عیاله ما شاء، ثم إذا قام القائم علیه‌السلام [ف] یحمل إلیه ما عنده مما[۲] بقی من ذلک یستعین به علی أمره، فقد أدی ما یجب علیه.»[۳]
——————————
[۱]. [در مأخذ: المؤمن.]
[۲]. [در مأخذ: فما.]
[۳]. تفسیر العیاشی ۲: ۸۷- ۸۸ [برائت، ح ۵۵].
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام غیر معتبر است.
این حدیث را در تفسیر العیاشی (ج ۲، ص ۸۷) به صورت مرسل از حسین بن علوان از من ذکره روایت شده است. می‌دانیم که حسین بن علوان تا قبل از سال ۲۰۰ هجری زنده بوده است، در حالی که مرحوم العیاشی، متوفای سال ۳۲۰ هجری است، لذا بیش از یک قرن بین این دو فاصله است و حدیث ارسالی بیش از یک قرن دارد. در نتیجه طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر نیست.
توضیح این حدیث هم شبیه حدیث شماره ۶۴ است. یعنی کسی که معرفت به امام عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف دارد، طبیعتا بر خود لازم می‌داند که مازاد نیاز خود و عیالش را در اختیار ایشان قرار دهد و چه بسا امام عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف چنین چیزی را تکلیف کنند که تابعان ایشان باید تابع امر ایشان باشند، ولی به هر حال، انتساب این عبارات به امام معصوم علیه‌السلام معتبر نیست که بخواهیم آن را مبنای علم و عمل قرار دهیم.
