حدیث 945
(945) التهذیب (ج 5، ح 1467 و 1621)، الفقیه (ح 3104) و معانی الأخبار (ص 222): الْحُسَیْنُ بْنُ سَعیدٍ عَنْ فَضالَةَ عَنْ مُعاویَةَ بْنِ عَمّارٍ قالَ: «سَمِعْتُ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام یَقولُ: «الْمَحْصورُ غَیْرُ الْمَصْدودِ»، قالَ: «الْمَحْصورُ هُوَ الْمَریضُ وَ الْمَصْدودُ هُوَ الَّذی رَدَّهُ الْمُشْرِکونَ کَما رَدّوا رَسولَ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله، لَیْسَ مِنْ مَرَضٍ وَ الْمَصْدودُ تَحِلُّ لَهُ النِّساءُ وَ الْمَحْصورُ لا تَحِلُّ لَهُ النِّساءُ.»»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه دو است.
شیخ‌الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به حسین بن سعید الاهوازی که معتبر درجه یک است، از فضاله بن ایوب از معاویه بن عمار روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
ایشان شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به علی بن مهزیار که معتبر درجه یک است، از فضاله بن ایوب به باقی سند نیز روایت کرده است که این‌ها هم از ثقات درجه یک هستند.
شیخ صدوق هم شبیه این حدیث را به طریق خود در الفقیه به معاویة بن عمار روایت کرده است.
ایشان شبیه این حدیث را در معانی الأخبار از پدرش از سعد بن عبدالله القمی از ایوب بن نوح از ابن ابی‌عمیر و صفوان یحیی به صورت مرفوع نیز روایت کرده‌اند.
* * *
علامه مجلسی: صحیح.
* * *
مجلسی اول: صحیح.
معاویه بن عمار روایت کرد: «شنیدم ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام می‌فرمود، «محصور غیر مصدود»، (پس) فرمودند: «محصور همان مریض است و مصدود کسی که مشرکان او را باز گرداندن همان‌گونه که رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله را بازگردادند، نه از بیماری و مصدود زنان بر او حلال هستند، در حالی که محصور، زنان بر او حلال نیستند.»»