حدیث ۹۴۳

(۹۴۳) التهذیب (ج ۵، ح ۱۵۰۴) و الإستبصار (ج ۲، ح ۱۱۵۱): وَ رَوَی موسَی بْنُ الْقاسِمِ عَنْ صَفْوانَ بْنِ یَحْیَی وَ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ یَعْقوبَ بْنِ شُعَیْبٍ قالَ: «قُلْتُ لِأبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام: «قَوْلُ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «وَ أتِمّوا الْحَجَّ وَ الْعُمْرَةَ لِلّهِ» یَکْفی الرَّجُلَ إذا تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ إلَی الْحَجِ، مَکانَ تِلْکَ الْعُمْرَةِ الْمُفْرَدَةِ؟» قالَ: «کَذَلِکَ أمَرَ رَسولُ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله أصْحابَهُ.»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
شیخ‌الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به موسی بن قاسم البجلی که معتبر درجه یک است، از صفوان بن یحیی و ابن ابی‌عمیر از یعقوب بن یزید روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: صحیح.

یعقوب بن شعیب روایت کرد: «به ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام عرض کردم: «کلام الله عز و جل: «وَ أتِمّوا الْحَجَّ وَ الْعُمْرَةَ لِلّهِ»، هنگامی که تمتع می‌کند به عمره به سوی حج، به جای آن عمره مفرده، کفایت می‌کند؟» فرمودند: «رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله این‌گونه اصحابشان را امر فرمود»».