حدیث ۸۱۴

(۸۱۴) الکافی (ح ۱۳۱۴۶)، التهذیب (ج ۹، ح ۸۱۰) و الإستبصار (ج ۴، ح ۴۹۳): عِدَّةٌ مِنْ أصْحابِنا عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عیسَی عَنْ عَلیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ حَجّاجٍ الْخَشّابِ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «سَألْتُهُ عَنِ امْرَأةٍ أوْصَتْ إلَیَّ بِمالٍ أنْ یُجْعَلَ فی سَبیلِ اللهِ. فَقیلَ لَها: «نَحُجُّ بِهِ». فَقالَتِ: «اجْعَلْهُ فی سَبیلِ اللهِ». فَقالوا لَها: «فَنُعْطیهِ آلَ مُحَمَّدٍ علیهم‌السلام»، قالَتِ: «اجْعَلْهُ فی سَبیلِ اللهِ». فَقالَ أبوعَبْدِاللهِ علیه‌السلام: «اجْعَلْهُ فی سَبیلِ اللهِ کَما أمَرَتْ.» قُلْتُ: «مُرْنی کَیْفَ أجْعَلُهُ». قالَ: «اجْعَلْهُ کَما أمَرَتْکَ، إنَّ اللهَ تَبارَکَ وَ تَعالَی یَقولُ: «فَمَنْ بَدَّلَهُ بَعْدَ ما سَمِعَهُ فَإنَّما إثْمُهُ عَلَی الَّذینَ یُبَدِّلونَهُ إنَّ اللهَ سَمیعٌ عَلیمٌ». أ رَأیْتَکَ؟ لَوْ أمَرَتْکَ أنْ تُعْطیَهُ یَهودیّاً کُنْتَ تُعْطیهِ نَصْرانیّا؟ً»» …

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از عدة من اصحابنا از ابن عیسی الاشعری از علی بن حکم از حجاج بن رفاعة الخشاب روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ‌الطائفه نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به احمد بن محمد بن عیسی الاشعری که معتبر درجه یک است، به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: صحیح.

حجاج (بن رفاعه) الخشاب از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام روایت کرد: «از زنی سؤال کردم که مالی را به جانب من وصیت کرد که در راه الله قرار داده است. پس به او گفته می‌شود: «با آن حج کنم؟» پس گوید: «آن را در راه الله قرار دادم». پس به او می‌گویند: «به آل محمد علیهم‌السلام بدهیم؟» گوید: «در راه الله قرار دادم». پس ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند: «آن را در راه الله قرار بده، همان‌گونه که امر شده‌ای.» عرض کردم: «به من بفرمایید، چگونه قرار دهم.» فرمودند: «قرار بده آن را همان‌گونه که امر شده‌ای. به یقین الله تبارک و تعالی می‌فرماید: «فَمَنْ بَدَّلَهُ بَعْدَ ما سَمِعَهُ فَإنَّما إثْمُهُ عَلَی الَّذینَ یُبَدِّلونَهُ إنَّ اللهَ سَمیعٌ عَلیمٌ». نظرت چیست؟ اگر تو را امر کرده بود که آن را به یهودی بدهی، تو به نصرانی می‌دادی؟»» …