حدیث 654
(654) الکافی (ح 1106): مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبوبٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ النُّعْمانِ عَنْ سَلّامٍ عَنْ أبی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام فی قَوْلِهِ تَعالَی: «قولوا آمَنّا بِاللهِ وَ ما أُنْزِلَ إلَیْنا»، قالَ: «إنَّما عَنَی بِذَلِکَ عَلیّاً علیه‌السلام وَ فاطِمَةَ وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَیْنَ وَ جَرَتْ بَعْدَهُمْ فی الْأئِمَّةِ علیهم‌السلام. ثُمَّ یَرْجِعُ الْقَوْلُ مِنَ اللهِ فی النّاسِ، فَقالَ: «فَإنْ آمَنوا» یَعْنی النّاسَ «بِمِثْلِ ما آمَنْتُمْ بِهِ» یَعْنی عَلیّاً وَ فاطِمَةَ وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَیْنَ وَ الْأئِمَّةَ علیهم‌السلام «فَقَدِ اهْتَدَوْا وَ إنْ تَوَلَّوْا فَإنَّما هُمْ فی شِقاقٍ».»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه دو است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از ابن عیسی الاشعری از حسن بن محبوب از محمد بن نعمان از سلام بن مستنیر روایت کرده است که سلام بن مستنیر از ثقات درجه دو و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: مجهول.
ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام درباره سخن او (الله) تعالی: «قولوا آمَنّا بِاللهِ وَ ما أُنْزِلَ إلَیْنا» فرمودند: «این است و جز این نیست که منظور از آن علی علیه‌السلام و فاطمه و حسن و حسین هستند و بعد ایشان در ائمه علیهم‌السلام جاری می‌شود. سپس آن سخن از الله به مردم باز می‌گردد، پس (الله) فرماید: «فَإنْ آمَنوا» یعنی مردم «بِمِثْلِ ما آمَنْتُمْ بِهِ» یعنی علی و فاطمه و حسن و حسین و ائمه علیهم‌السلام «فَقَدِ اهْتَدَوْا وَ إنْ تَوَلَّوْا فَإنَّما هُمْ فی شِقاقٍ».»