حدیث 552
(552) الکافی (ح 12297): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنْ صَفْوانَ بْنِ یَحْیَی عَنْ إسْحاقَ بْنِ عَمّارٍ قالَ: «سَألْتُ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام عَنْ قَوْلِ اللهِ تَبارَکَ وَ تَعالَی: «وَ کانوا مِنْ قَبْلُ یَسْتَفْتِحونَ عَلَی الَّذینَ کَفَروا فَلَمّا جاءَهُمْ ما عَرَفوا کَفَروا بِهِ». قالَ: «کانَ قَوْمٌ فیما بَیْنَ مُحَمَّدٍ وَ عیسَی صَلَّی اللهُ عَلَیْهِما وَ کانوا یَتَوَعَّدونَ أهْلَ الْأصْنامِ بِالنَّبیِّ صلی‌الله‌علیه‌وآله وَ یَقولونَ: «لَیَخْرُجَنَّ نَبیٌّ، فَلَیُکَسِّرَنَّ أصْنامَکُمْ وَ لَیَفْعَلَنَّ بِکُمْ [وَ لَیَفْعَلَنَ]»، فَلَمّا خَرَجَ رَسولُ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله، کَفَروا بِهِ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از صفوان بن یحیی از اسحاق بن عمار روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: حسن أو موثق.
اسحاق بن عمار روایت کرد: «از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره کلام الله تبارک و تعالی «وَ کانوا مِنْ قَبْلُ یَسْتَفْتِحونَ عَلَی الَّذینَ کَفَروا فَلَمّا جاءَهُمْ ما عَرَفوا کَفَروا بِهِ» سؤال کردم. فرمودند: «بین محمد و عیسی که درود الله بر آن دو باد، قومی بودند که بت‌پرستان را به نبی صلی‌الله‌علیه‌وآله وعده می‌دادند و می‌گفتند: «قطعاً نبی‌ای خروج می‌کند شما را، پس بت‌هایتان را می‌شکند و با شما چنین و چنان می‌کند.» پس هنگامی که رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله خارج شد، به او کفر ورزیدند.»»