حدیث ۵۲۶

(۵۲۶) الکافی (ح ۶۰۵۳) و التهذیب (ج ۴، ح ۳۰۶): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنْ حَمّادِ بْنِ عیسَی عَنْ حَریزٍ عَنْ سَدیرٍ الصَّیْرَفیِّ قالَ: «قُلْتُ لِأبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام: «أُطْعِمُ سائِلاً لا أعْرِفُهُ مُسْلِماً؟ فَقالَ: «نَعَمْ! أعْطِ مَنْ لا تَعْرِفُهُ بِوَلایَةٍ وَ لا عَداوَةٍ لِلْحَقِّ. إنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقولُ: «وَ قولوا لِلنّاسِ حُسْناً» وَ لا تُطْعِمْ مَنْ نَصَبَ لِشَیْ ءٍ مِنَ الْحَقِ أوْ دَعا إلَی شَیْ ءٍ مِنَ الْباطِلِ»».

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از حماد بن عیسی از حریز بن عبدالله از سدیر الصیرفی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ‌الطائفه نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به ثقةالاسلام الکلینی که معتبر درجه یک است، به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: حسن.

سدیر الصیرفی روایت کرد: «به ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام عرض کردم: «فقیری مسلمان نمی‌شناسیم، که اطعام کنم؟» پس فرمودند: «آری! به کسی که او را به دوستی یا دشمنی حق نمی‌شناسی، عطا کن. به یقین الله عز و جل می‌فرماید: «وَ قولوا لِلنّاسِ حُسْناً»، اما کسی را که با چیزی از حق می‌ستیزد یا به سوی چیزی از باطل دعوت می‌کند، اطعام نکن.»»