حدیث 5497
(5497) الکافی (ح 3205 و 4249): حُمَیْدُ بْنُ زیادٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ وُهَیْبِ بْنِ حَفْصٍ عَنْ أبی‌بَصیرٍ قالَ: «سَألْتُ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام عَنْ میتَةِ الْمُؤْمِنِ. فَقالَ: «یَموتُ الْمُؤْمِنُ بِکُلِ میتَةٍ. یَموتُ غَرَقاً وَ یَموتُ بِالْهَدْمِ وَ یُبْتَلَی بِالسَّبُعِ وَ یَموتُ بِالصّاعِقَةِ وَ لا تُصیبُ ذاکِرَ اللهِ تَعالَی.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از حمید بن زیاد از حسن بن محمد بن سماعه از وهیب بن حفص از ابوبصیر الاسدی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: موثق.
ابوبصیر روایت کرد: «از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره مرگ مؤمن سؤال کردم. پس فرمودند: «مؤمن به هر مرگی می‌میرد. به غرق شدم می‌میرد و به زیر آوار می‌میرد و به درندگان مبتلا می‌شود و به صاعقه می‌میرد، اما (صاعقه) به ذکر کننده الله تعالی اصابت نمی‌کند.»»