حدیث ۷۶۷۳

(۷۶۷۳ و ۷۶۷۴) المحاسن (ج ۱، ص ۲۹۴) و الکافی (ح ۵۷۵۴ و ۵۷۵۷): عَنْهُ عَنْ أبیهِ عَنْ صَفْوانَ بْنِ یَحْیَی عَنْ إسْحاقَ بْنِ عَمّارٍ عَمَّنْ سَمِعَ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام یَقولُ: «ما ضاعَ مالٌ فی بَرٍّ وَ لا بَحْرٍ، إلّا بِتَضْییعِ الزَّکاةِ. فَحَصِّنوا أمْوالَکُمْ بِالزَّکاةِ وَ داووا مَرْضاکُمْ بِالصَّدَقَةِ وَ ادْفَعوا نَوائِبَ الْبَلایا بِالاسْتِغْفارِ. الصّاعِقَةُ لا تُصیبُ ذاکِراً وَ لَیْسَ یُصادُ مِنَ الطَّیْرِ إلّا ما ضَیَّعَ تَسْبیحَهُ.»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه دو است.
با توجه به احادیث قبلش، معلوم می‌شود ضمیر «ه» در «عنه»، به احمد بن محمد البرقی بر می‌گردد، لذا ایشان از پدرش از صفوان بن یحیی از اسحاق بن عمار از فردی روایت کرده است که از امام صادق علیه‌السلام شنید که این فرد اخیر، ابتداء مجهول است، اما به واسطه اسحاق بن عمار، توثیق درجه دو می‌شود. احمد البرقی هم از ثقات مشروطی است که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کند و سایرین از ثقات درجه یک هستند.
ثقةالاسلام الکلینی نیز بخشهایی از این حدیث را از احمد بن محمد العاصمی از علی بن حسن بن فضال از علی بن نعمان از اسحاق بن عمار به باقی سند روایت کرده است.
ایشان بخش‌هایی از این حدیث را نیز از احمد بن محمد العاصمی از علی بن حسن بن فضال از علی بن اسباط از پدرش از سالم مولی ابان روایت کرده است که علی بن اسباط، پدرش و سالم مولی ابان، از ثقات درجه دو و سایرین از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: مرسل (طریق اول الکافی). مجهول (طریق دوم الکافی).

اسحاق بن عمار از کسی شنید که ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام می‌فرمودند: «ضایع نمی‌شود مالی در خشکی و نه دریا، مگر به ضایع کردن زکات. پس محافظت کنید اموالتان را به زکات و مداوا کنید بیمارانتان را به صدقه و دفع کنید حادثه‌های بد را به استغفار. صاعقه به ذکر گو اصابت نکند و صید نشود پرنده‌ای، مگر آن‌چه تسبیحش را قطع کرده باشد.»