حدیث ۱۳۸۶

(۱۳۸۶) الکافی (ح ۳۴۲) و التوحید (۳۲۷): مُحَمَّدُ بْنُ یحْیی عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عیسَی عَنِ الْحَجّالِ عَنْ ثَعْلَبَةَ بْنِ مَیمونٍ عَنْ زُرارَةَ بْنِ أعْیَنَ قالَ: «سَألْتُ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام عَنْ قَوْلِ اللهِ جَلَّ وَ عَزَّ: «وَسِعَ کُرْسیُّهُ السَّماواتِ وَ الْأرْضَ»، السَّماواتُ وَ الْأرْضُ وَسِعْنَ الْکُرْسیَّ أمِ الْکُرْسیُ وَسِعَ السَّماواتِ وَ الْأرْضَ؟ فَقالَ: «بَلِ الْکُرْسیُّ وَسِعَ السَّماواتِ وَ الْأرْضَ وَ الْعَرْشَ وَ کُلَّ شَیْءٍ وَسِعَ الْکُرْسیُّ»».

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از ابن عیسی الاشعری از عبدالله بن محمد الحجال از ثعلبه بن میمون از زراره بن اعین روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ صدوق نیز شبیه این حدیث را از احمد بن محمد بن یحیی العطار از پدرش به باقی سند روایت کرده است که این‌ها هم از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: صحیح.

زراره بن اعین روایت کرد: «از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره کلام الله عز و جل: «وَسِعَ کُرْسیُّهُ السَّماواتِ وَ الْأرْضَ» سؤال کردم که آسمان‌ها و زمین، کرسی را در بر گرفته یا کرسی، آسمان‌ها و زمین را در بر گرفته است؟ پس فرمودند: «بلکه کرسی، آسمان‌ها و زمین و عرش را در بر گرفته و هر چیزی را کرسی در بر گرفته است.»»