حدیث ۸۵۳
(۸۵۳) التهذیب (ج ۴، ح ۴۲۴): وَ عَنْهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خالِدٍ الْأصَمِّ عَنْ ثَعْلَبَةَ بْنِ مَیْمونٍ عَنْ مَعْمَرِ بْنِ یَحْیَی أنَّهُ سَمِعَ أباجَعْفَرٍ علیه‌السلام یَقولُ: «لا یَسْألُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَبْداً عَنْ صَلاةٍ بَعْدَ الْفَریضَةِ وَ لا عَنْ صَدَقَةٍ بَعْدَ الزَّکاةِ وَ لا عَنْ صَوْمٍ بَعْدَ شَهْرِ رَمَضانَ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه دو است.
با توجه به احادیث قبلش، معلوم می‌شود ضمیر «ه» در «عنه»، به علی بن حسن بن فضال بر می‌گردد، لذا شیخ‌الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به علی بن حسن بن فضال که معتبر درجه یک است، از محمد بن خالد الاصم از ثعلبة بن میمون از معمر بن یحیی روایت کرده است که محمد بن خالد الاصم از ثقات درجه دو است و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: مجهول.
معمر بن یحیی روایت کرد که شنید ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام می‌فرمود: «الله عز و جل، سؤال نمی کند بنده‌ای را از نمازی بعد از نماز‌های واجب و نه از صدقه‌ای بعد از زکات و از روزه‌ای بعد از ماه رمضان، سؤال نمی‌کند.»
