حدیث 5683
(5683) الکافی (ح 1728): مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ أحْمَدَ عَنْ عَلیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ صَفْوانَ الْجَمّالِ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «قالَ لی: «ما أنْعَمَ اللهُ عَلَی عَبْدٍ بِنِعْمَةٍ، صَغُرَتْ أوْ کَبُرَتْ، فَقالَ: «الْحَمْدُ لِلّهِ»، إلّا أدَّی شُکْرَها.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از ابن عیسی الاشعری از علی بن حکم از صفوان بن مهران الجمال روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: صحیح.
صفوان الجمال از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام روایت کرد: «به من فرمودند: «آن‌چه را که نعمت داد الله بربنده‌اش، کوچک باشد یا بزرگ، پس (هنگامی که) «الْحَمْدُ لِلّهِ» گفت، شکرش را به جا آورده است.»»