حدیث 1044

1044- 25-[1] عَلی بْنُ موسَی بْنِ جَعْفَرِ بْنِ طاوُسٍ فی کِتابِ الطُّرَفِ عَنْ عیسَی بْنِ الْمُسْتَفادِ عَنْ أبی‌الْحَسَنِ موسَی بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أبیهِ ع أنَّ رَسولَ اللهِ ص قالَ لِعَلی وَ خَدیجَةَ لَمّا أسْلَما إنَّ جَبْرَئیلَ عِنْدی یدْعوکُما إلَی بَیعَةِ الْإسْلامِ- وَ یقولُ لَکُما إنَّ لِلْإسْلامِ شُروطاً- أنْ تَقولا نَشْهَدُ أنْ لا إلَهَ إلّا اللهُ- إلَی أنْ قالَ وَ إسْباغُ الْوُضوءِ عَلَی الْمَکارِهِ- الْوَجْهِ وَ الْیدَینِ وَ الذِّراعَینِ وَ مَسْحُ الرَّأْسِ- وَ مَسْحُ الرِّجْلَینِ إلَی الْکَعْبَینِ- وَ غُسْلُ الْجَنابَةِ فی الْحَرِّ وَ الْبَرْدِ- وَ إقامُ الصَّلاةِ وَ أخْذُ الزَّکاةِ مِنْ حِلِّها- وَ وَضْعُها فی وَجْهِها- وَ صَوْمُ شَهْرِ رَمَضانَ وَ الْجِهادُ فی سَبیلِ اللهِ- وَ الْوُقوفُ عِنْدَ الشُّبْهَةِ إلَی الْإمامِ فَإنَّهُ لا شُبْهَةَ عِنْدَهُ الْحَدیثَ.
——————————
[1]– الطرف 5.

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام غیر معتبر است.
این حدیث را سید بن طاووس در قرن هفتم، به صورت مرسل از عیسی بن مستفاد روایت کرده است. خود عیسی بن مستفاد هم ضعیف است.

این حدیث هم مرسل است و فقط متنش را مرور می‌کنیم.
در این‌جا آمده است که حضرت رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله، خطاب به علی و خدیجه علیهماالسلام، وقتی اسلام آوردند، فرمودند که جبرئیل نزد من است و شما را به بیعت اسلام دعوت می‌کند و به شما می‌گوید که برای اسلام شروطی است. که بگویید شهادت می‌دهم که خدایی جز الله نیست، تا آن جا که فرمودند که حدود وضو با حساب سختی‌ها، صورت و دو دست و ذراعین و مسح سر و مسح پا تا کعبین است و نیز غسل جنابت در گرما و سرما و اقامه نماز و گرفتن زکات از مواردش مجازش و قرار دادن آن در جایش و روزه ماه رمضان و جهاد فی سبیل الله و وقوف هنگام شبهه به سوی امام است، چرا که شبهه‌ای نزد او نیست.
اگر حدیث معتبر بود، کلی می‌شد روی ابتدا تا انتهایش مطلب گفت، اما چون معتبر نیست، می‌گذریم.