حدیث 1039
1039- 20-[1] الْحَسَنُ بْنُ عَلی الْعَسْکَری ع فی تَفْسیرِهِ عَنْ آبائِهِ ع عَنْ رَسولِ اللهِ ص قالَ: مِفْتاحُ الصَّلاةِ الطَّهورُ وَ تَحْریمُها التَّکْبیرُ- وَ تَحْلیلُها التَّسْلیمُ- وَ لا یقْبَلُ اللهُ صَلاةً بِغَیرِ طَهورٍ- وَ لا صَدَقَةً مِنْ غُلولٍ- وَ إنَّ أعْظَمَ طَهورِ الصَّلاةِ الَّذی لا یقْبَلُ اللهُ الصَّلاةَ إلّا بِهِ- وَ لا شَیئاً مِنَ الطّاعاتِ مَعَ فَقْدِهِ موالاةُ مُحَمَّدٍ ص لِأنَّهُ سَیدُ الْمُرْسَلینَ- وَ موالاةُ عَلی ع بِأنَّهُ سَیدُ الْوَصیینَ وَ موالاةُ أوْلیائِهِما وَ مُعاداةُ أعْدائِهِما.
——————————
[1]– تفسیر الامام العسکری (علیهالسلام) 521.
طریق این حدیث به معصوم علیهالسلام غیر معتبر است.
این حدیث در تفسیر منسوب به امام عسکری علیهالسلام هم هست که دیدیم انتساب این کتاب به این امام همام معتبر نیست. (تفسیر منسوب به امام عسکری علیهالسلام)
درباره صحت و اعتبار تفسیر منسوب به امام عسکری علیهالسلام، چند باری صحبت کردهایم و دانستیم که هم انتساب این کتاب به ایشان معتبر نیست و هم مطالب جعلی در آن وجود دارد. البته این حدیثی که الآن خواندیم، قرار نیست از مصادیق حدیث جعلی باشد، اما به هر حال انتسابش به ایشان و به دنبال آن، نبی مکرم اسلام صلیاللهعلیهوآله معتبر نیست. اتفاقا قسمتهایی از آن، به قرینه خارجیه، تأیید هم میشود.
در این حدیث آمده است که کلید نماز، طهارت است و تحریم آن تکبیر و آزاد شدن از آن سلام دادن و نمازی به غیر طهور قبول نیست و صدقهای که از روی غلول باشد، قبول نیست. غلول ممکن است کنایه از خیانت، اجبار و مانند اینها باشد. بعد در ادامه آمده است که بزرگترین طهارت نماز که الله نماز را قبول نمیکند، مگر به آن و چیزی از طاعات هم با فقدان آن قبول نیست، موالات محمد است، چرا که سرور رسولان است و همینطور موالات علی علیهالسلام، چرا که سرور اوصیا است و همینطور موالات دوستانشان و دشمنی دشمنانشان.
اگر حدیث معتبر بود، هم درباره معنی طهور در این حدیث و احادیث دیگری که نماز را بدون طهور مردود میدانستند و آقایان نظر به این داشتند که منظور از آن وضو است، کلی میشد حرف زد و هم درباره مسائل دیگری مانند صدقه و تولی و تبری و غیره.