حدیث 1025

2025- 6-[1] وَ عَنْ عَلی بْنِ إبْراهیمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عیسَی عَنْ یونُسَ بْنِ عَبْدِالرَّحْمَنِ عَنْ أبانٍ وَ جَمیلٍ عَنْ زُرارَةَ قالَ: حَکَی لَنا أبوجَعْفَرٍ ع وُضوءَ رَسولِ اللهِ ص- فَدَعا بِقَدَحٍ[2] فَأخَذَ کَفّاً مِنْ ماءٍ- فَأسْدَلَهُ عَلَی وَجْهِهِ[3] – ثُمَّ مَسَحَ وَجْهَهُ مِنَ الْجانِبَینِ جَمیعاً- ثُمَّ أعادَ یدَهُ الْیسْرَی فی الْإناءِ- فَأسْدَلَها عَلَی یدِهِ الْیمْنَی- ثُمَّ مَسَحَ جَوانِبَها- ثُمَ أعادَ الْیمْنَی فی الْإناءِ- فَصَبَّها عَلَی الْیسْرَی- ثُمَّ صَنَعَ بِها کَما صَنَعَ بِالْیمْنَی- ثُمَّ مَسَحَ بِما بَقی فی یدِهِ رَأْسَهُ وَ رِجْلَیهِ- وَ لَمْ یعِدْهُما فی الْإناءِ.
——————————
[1]– الکافی 3- 24- 1 و التهذیب 1- 55- 157.
[2]– فی نسخة التهذیب 1- 55- 157 زیادة- من ماء فادخل یده الیمنی، (منه قده).
[3]– فی نسخة التهذیب 1- 55- 157 من أعلی الوجه. (هامش المخطوط).

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از محمد بن عیسی بن عبید الیقطینی از یونس بن عبدالرحمن از ابان بن عثمان و جمیل بن دراج از زراره بن اعین روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند، مگر ابن عبید الیقطینی که ثقه مشروط است که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کند.

در این روایت هم قرار شده وضوی نبی مکرم نشان داده شود، امام علیه‌السلام قدحی می‌خواهند و کفی آب بر می‌دارند و بر صورت می‌ریزند و صورتشان را در دو طرف دست می‌کشند. بعد دست چپ را در ظرف می‌کنند و بر دست راستشان می‌ریزند و اطراف آن را دست می‌کشند و با دست راست، با همین کیفیت، دست چپ را می‌شویند. سپس با باقی‌مانده آن‌چه در دست هست، سر و پاها را مسح می‌کنند و آن دو را در ظرف بازنگرداند که قاعدتا منظورش، دو دستشان است.
در این حدیث، توضیحی درباره این‌که با کدام دست، صورت را شستند، یا با کدام دست مسح‌ها را انجام دادند، نیست و فقط ترتیب شستن صورت، دست راست، دست چپ، مسح سر و پاها آمده است و نیز این‌که در مسح‌ها، دست‌ها را در ظرف فرو نبردند و با باقی‌مانده آب دست، مسح‌ها را انجام دادند.
این حدیث، مطلبی بیش از احادیث قبل ندارد و آن‌چه پیش از این گفتیم و سؤالاتی که مطرح کردیم که باید جوابش را پیدا کنیم، در مورد این حدیث هم هست.