حدیث 35219

35219- 20-[1] مُحَمَّدُ بْنُ مَسْعودٍ الْعَیاشی فی تَفْسیرِهِ عَنْ سَماعَةَ بْنِ مِهْرانَ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ ع فی قَوْلِهِ تَعالَی الْحُرُّ بِالْحُرِّ وَ الْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَ الْأُنْثی بِالْأُنْثی[2]– قالَ لا یقْتَلُ الْحُرُّ بِعَبْدٍ وَ لَکِنْ یضْرَبُ ضَرْباً شَدیداً وَ یغَرَّمُ دیَةَ الْعَبْدِ وَ إنْ قَتَلَ رَجُلٌ امْرَأةً فَأرادَ أوْلیاءُ الْمَقْتولِ أنْ یقْتُلوا أدَّوْا نِصْفَ دیتِهِ إلَی أهْلِ الرَّجُلِ.
——————————
[1]– تفسیر العیاشی 1- 75- 158.
[2]– البقرة 2- 178.

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام غیر معتبر است.
مرحوم عیاشی این حدیث را به صورت مرسل از سماعه بن مهران روایت کرده است که طبیعتاً معتبر نیست. (تفسیر العیاشی)

این روایت از مرسلات تفسیر العیاشی است و از آن می‌گذریم.