حدیث 988 و جمعبندی این باب (موقت)
988- 2-[1] قالَ وَ قالَ الصّادِقُ ع إنّی لَأعْجَبُ مِمَّنْ یأْخُذُ فی حاجَةٍ وَ هُوَ عَلَی وُضوءٍ کَیفَ لا تُقْضَی حاجَتُهُ.
——————————
[1]– الفقیه 1- 266- 820، و یأتی تمامه فی الحدیث 7 من الباب 26 من أبواب لباس المصلی.
طریق این حدیث به معصوم علیهالسلام غیر معتبر است.
شیخ صدوق حدیث را در الفقیه به صورت مرسل نقل کرده است که مرسلات ایشان هم از قاعده کلی مرسلات خارج نیست. (مرسلات کتب اربعه)
با توجه به اینکه حدیث غیر معتبر است، از آن میگذریم.
* جمعبندی این باب (موقت):
پیش از این دیدیم که وضو داشتن در هر حالی پسندیده و به اصطلاح فقهی، مستحب است. اینجا هم معلوم شد که اگر انسان خواستهای دارد و به هر شکلی برای دریافت آن اقدام میکند، خوب است که با وضو اقدام کند.