حدیث 756

756- 3-[1] وَ بِإسْنادِهِ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِاللهِ عَنْ أیوبَ بْنِ نوحٍ عَنْ صَفْوانَ بْنِ یحْیی عَنْ سَعیدِ بْنِ عَبْدِاللهِ الْأعْرَجِ قالَ: قُلْتُ لِأبی‌عَبْدِاللهِ ع آخُذُ مِنْ أظْفاری وَ مِنْ شارِبی وَ أحْلِقُ رَأْسی أ فَأغْتَسِلُ قالَ لا لَیسَ عَلَیکَ غُسْلٌ قُلْتُ فَأتَوَضَّأُ قالَ لا لَیسَ عَلَیکَ وُضوءٌ قُلْتُ فَأمْسَحُ عَلَی أظْفاری الْماءَ فَقالَ[2] هُوَ طَهورٌ لَیسَ عَلَیکَ مَسْحٌ.
——————————
[1]– التهذیب 1- 346- 1012، و الاستبصار 1- 95- 309، و أورده فی الحدیث 1 من الباب 60 من أبواب آداب الحمام، و الحدیث 1 من الباب 3 من أبواب الجنابة، و الحدیث 2 من الباب 83 من أبواب النجاسات.
[2]– فی المصدر زیادة- لا.

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
شیخ الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به سعد بن عبدالله القمی که معتبر درجه یک است، از ایوب بن نوح از صفوان بن یحیی از سعید بن عبدالله الاعرج روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: صحیح (مل).

این حدیث هم در بیان همان مطالب قبلی است. سؤال می‌کند که ناخن‌هایم را گرفتم، یا سبیلم را کوتاه کردم، یا سرم را تراشیدم، آیا غسل کنم؟ امام می‌فرمایند که خیر. می‌گوید که وضو بگیرم، امام می‌فرمایند که چیزی بر تو لازم نیست. می‌گوید ناخن‌هایم را با آب مسح کنم؟ امام می‌فرمایند که این‌ها از باب پاکیزگی است و مسح بر تو واجب نیست. این در واقع تأیید همان مطلب ما در حدیث اول است که این مسح، برای تمیزی است.
مطلب مشخص است، لذا برویم سراغ روایت بعدی.