حدیث ۳۵۱۴۸

۳۵۱۴۸- ۲-[۱] وَ عَنْهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عیسَی عَنْ یونُسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنانٍ عَنِ الْعَلاءِ بْنِ الْفُضَیْلِ قالَ: قالَ أبوعَبْدِاللهِ ع إذا أرادَ الرَّجُلُ أنْ یضْرِبَ رَجُلاً ظُلْماً فَاتَّقاهُ الرَّجُلُ أوْ دَفَعَهُ عَنْ نَفْسِهِ فَأصابَهُ ضَرَرٌ فَلا شَیءَ عَلَیْهِ.
——————————
[۱]– الکافی ۷- ۲۹۱- ۴، و التهذیب ۱۰- ۲۰۷- ۸۱۷.

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام غیر معتبر است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث از علی بن ابراهیم القمی از محمد بن عیسی بن عبید الیقطینی از یونس بن عبدالرحمن از محمد بن سنان از علاء بن رزین روایت کرده است که علی بن ابراهیم، یونس بن عبدالرحمن و علاء بن رزین از ثقات درجه یک و ابن عبید الیقطینی از ثقات مشروط است، اما محمد بن سنان از مشاهیر کذابون است.
شیخ الطائفه هم شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به یونس بن عبدالرحمن که معتبر درجه یک است، به باقی سند الکافی روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: مختلف فیه (مر).

به این‌که طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر نیست، اما مطلب آن مانند همین چیزی است که در روایت قبل داشتیم و در روایات بعد هم ملاحظه خواهیم کرد.