الحدیث ۱۲۰ / ۲
۱۲۰/۲- عنه، بإسناده، عن جابر الجعفی، عن أبی‌جعفر علیه‌السلام فی حدیث طویل قال له: «… و إیاک و شذاذ[۱] من آل محمد علیه‌السلام فإن لآل محمد و علی رایة و لغیرهم رایات[۲]، فالزم هؤلاء أبدا، و إیاک و من ذکرت لک فإذا خرج رجل منهم معه ثلاث ماءة و بضعة عشر رجلا و معه رایة رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم عامدا إلی المدینة حتی یمر بالبیداء حتی یقول: هذا مکان القوم الذین یخسف بهم و هی الآیة التی قال الله عز و جل: أ فَأمِنَ الَّذینَ مَکَروا السَّیِّئاتِ أنْ یَخْسِفَ اللهُ بِهِمُ الْأرْضَ أوْ یَأْتیَهُمُ الْعَذابُ مِنْ حَیْثُ لا یَشْعُرونَ؟* أوْ یَأْخُذَهُمْ فی تَقَلُّبِهِمْ؟ فَما هُمْ بِمُعْجِزینَ.»[۳]
——————————
[۱]. [در متن: شداد (کذا). چنان‌که در آیه ۱۴۹ سوره بقره گذشت، و الشذاذ درست‌تر است.]
[۲]. در متن:« فإن لآل محمد علی رایة و لغیرهم علی رایة …».
[۳]. تفسیر العیاشی ۱: ۶۵ [بقره، ح ۱۱۷].
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام غیر معتبر است.
این حدیث در تفسیر العیاشی (ج ۱، ص ۶۴) به صورت مرسل از جابر بن یزید الجعفی روایت شده است. گفتیم که جابر بن یزید متوفای بین سال‌های ۱۲۷ تا ۱۳۲ هجری است و مرحوم لعیاشی که متوفای سال ۳۲۰ استف نمی‌تواند از ایشان روایت کند. در نتیجه طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر نیست.
مرحوم علامه بحرانی در این حدیث تنها بخش‌های کوچکی از روایت مفصل مرحوم العیاشی را روایت کرده است که شبیه روایت شماره ۱۱۹ است. ابهام دومی که ذیل روایت شماره ۱۱۹ عرض کردیم، این‌ها هم وجود دارد. البته توصیه‌های اول این روایت، در باره همراهی نکردن با پرچی غیر از پرچم شخص امام عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف در روایات معتبر هم آمده است که ذیل روایت شماره ۲۹ و بعضی روایات دیگر پیش این درباره آن صحبت کردیم.
