الحدیث 116 / 4
116/4- و عنه، بإسناده، عن سیرین قال: کنت عند أبی‌عبدالله علیه‌السلام إذ قال: «ما یقول الناس فی هذه الآیة: وَ أقْسَموا بِاللهِ جَهْدَ أیْمانِهِمْ لا یَبْعَثُ اللهُ مَنْ یَموتُ)؟» قال: یقولون: لا قیامة و لا بعث و لا نشور، فقال: «کذبوا و الله، إنما ذلک إذا قام القائم علیه‌السلام و کر معه المکرون، فقال أهل خلافکم: قد ظهرت دولتکم یا معشر الشیعة، و هذا من کذبکم، تقولون[1]: رجع فلان و فلان و فلان، لا و الله لا یبعث الله من یموت، ألا تری أنه قال[2]: [إنهم قالوا]: وَ أقْسَموا بِاللهِ جَهْدَ أیْمانِهِمْ؟ کان المشرکون أشد تعظیما باللات و العزی من أن یقسموا بغیرها، فقال الله عز و جل: بَلی وَعْداً عَلَیْهِ حَقّاً لِیُبَیِّنَ لَهُمُ الَّذی یَخْتَلِفونَ فیهِ وَ لِیَعْلَمَ الَّذینَ کَفَروا أنَّهُمْ کانوا کاذِبینَ. إنَّما قَوْلُنا لِشَیءٍ إذا أرَدْناهُ أنْ نَقولَ لَهُ: کُنْ، فَیَکونُ.»[3]
——————————
[1]. [در متن: یقولون.]
[2]. در مأخذ: أنهم قالوا.
[3]. تفسیر العیاشی 2: 259[- 260 (نحل، ح 28)].
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام غیر معتبر است.
این حدیث در تفسیر العیاشی (ج 2، ص 259) به صورت مرسل از فردی به نام سیرین روایت شده است که هم مرسل است و هم راوی آن مجهول است. در نتیجه طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر نیست.
متن این حدیث شباهت زیادی به حدیث شماره 113 دارد و توضیحات آن‌جا، این‌جا هم مطرح است، لذا به همان‌جا مراجعه بفرمایید.