حدیث 682
682- 9-[1] وَ بِإسْنادِهِ عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلی عَنِ ابْنِ سِنانٍ عَنِ ابْنِ مُسْکانَ عَنْ أبی‌بَصیرٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ ع قالَ: لَیسَ فی الْقَیءِ وُضوءٌ.
——————————
[1]– التهذیب 1- 13- 28، و الاستبصار 1- 83- 261.
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام غیر معتبر است.
شیخ الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به احمد بن محمد که یا ابن خالد البرقی است، یا ابن عیسی الاشعری که به هر حال معتبر درجه یک است، از حسن بن علی بن فضال از محمد بن سنان از عبدالله بن مسکان از ابوبصیر الاسدی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند، مگر دو نفر. یکی احمد البرقی که ثقه مشروط است که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کند و دیگری محمد بن سنان که از مشاهیر کذابون است.
* * *
علامه مجلسی: ضعیف علی المشهور، معتبر (مل).
این روایت بر مبنای ما معتبر نیست، اما همان مطلب قبلی را می‌گوید که استفراغ، ناقض وضو نیست.