حدیث 651

651- 1-[1] مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بِإسْنادِهِ عَنِ الْحُسَینِ بْنِ سَعیدٍ عَنْ حَمّادٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ أُذَینَةَ وَ حَریزٍ عَنْ زُرارَةَ عَنْ أحَدِهِما ع قالَ: لا ینْقُضُ الْوُضوءَ إلّا ما خَرَجَ مِنْ طَرَفَیکَ أوِ النَّوْمُ.
——————————
[1]– التهذیب 1- 6- 2، و الاستبصار 1- 79- 244، و تقدم فی الحدیث 1 من الباب 2 من هذه الأبواب.

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
شیخ الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به حسین بن سعید الاهوازی که معتبر درجه یک است، از حماد بن عیسی از عمر بن اذینه و حریز بن عبدالله از زراره بن اعین روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: صحیح علی الظاهر (مل).

شبیه این حدیث را چندین بار در باب دوم داشتیم، لذا از تکرار مطالب آن می‌گذریم.