الحدیث 98 / 2
98/2- العیاشی، بإسناده: عن محمد بن مسلم، عن أبی‌جعفر علیه‌السلام، قال: «و الله الذی صنعه الحسن بن علی علیهما السلام کان خیرا لهذه الأمة مما طلعت علیه الشمس، و الله لفیه نزلت هذه الآیة: أ لَمْ تَرَ إلَی الَّذینَ قیلَ لَهُمْ کُفّوا أیْدیَکُمْ وَ أقیموا الصَّلاةَ وَ آتوا الزَّکاةَ؟ إنما هی طاعة الإمام، فطلبوا القتال، فَلَمّا کُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقِتالُ مع الحسین علیه‌السلام قالوا: رَبَّنا لِمَ کَتَبْتَ عَلَیْنا الْقِتالَ؟ لَوْ لا أخَّرْتَنا إلی أجَلٍ قَریبٍ؟ و قوله: ربنا أخرنا إلی أجَلٍ قَریبٍ، نُجِبْ دَعْوَتَکَ وَ نَتَّبِعِ الرُّسُلَ أرادوا تأخیر ذلک إلی القائم علیه‌السلام.»[1]
——————————
[1]. تفسیر العیاشی 1: 258 [نساء، ح 196؛ بخشی از آن نیز در 2: 235 (ابراهیم، ح 48) آمده است].
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام غیر معتبر است.
این حدیث در تفسیر العیاشی (ج 1، ص 258) به صورت مرسل روایت شده است. مرحوم العیاشی، متوفای 320 هجری است و محمد بن مسلم، متوفای حدود سال 150 هجری، یعنی حدود یک قرن و نیم بین این دو فاصله است و در نتیجه طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر نیست.
همان حدیث شماره 34 است، لذا به آن‌جا مراجعه بفرمایید.