جمع‌بندی باب دهم (موقت)
1. چنان‌چه فردی، فرد دیگری را متعمدانه کشت و به هر شکلی از قصاص معاف شد، هم باید دیه بدهد، هم برده‌ای را آزاد کند، هم دو ماه پیدرپی روزه بگید، هم توبه کند و هم به درگاه الهی تضرع کند، بلکه گناهش بخشیده شود. اگر نه استطاعت آزادکردن برده را داشت و نَه توان دو ماه روزه پیدرپی را، باید شصت فقیر را اطعام کند.
2. اگر توان پرداخت دیه را نداشت، باید تلاش کند و از مسلمانان همراهی بخواهد و خلاصه دیه را فراهم کند. البته این در صورتی است که اولیای مقتول، دیه را نبخشیده باشند.
3. اما کفاره قتل غیر عمد، ترتیبی است، یعنی ابتدا باید برده‌ای را آزاد کند و اگر مقدور نبود، دو ماه پیدرپی روزه بگیرد و اگر باز هم مقدور نبود، شصت مسکین را صدقه دهد.
4. باب توبه حتی از قتل عمد که وعده به جهنم، لعنی الهی و عذاب عظیم داده شده است، باز است و انسان نباید از رحمت الهی مأیوس شود.
و نکته آخر این‌که الله تعالی برای بازدارندگی از قتل، چه عمدی و چه خطأیی، سخت‌گیری زیادی کرده است. مجازات‌ها هم اخروی است و هم دنیوی و البته راه توبه را هم باز گذاشته است، حتی اگر قتل عامدانه باشد. بالأخره انسانی غلطی کرده است و حال پشیمان است و می‌خواهد توبه کند. باز هم امید توبه هست.