حدیث 638
638- 8-[1] وَ عَنْ عَلی بْنِ مُحَمَّدِ عَنِ ابْنِ جُمْهورٍ عَمَّنْ ذَکَرَهُ عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ سَعْدٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ ع قالَ: أُذُنانِ وَ عَینانِ تَنامُ الْعَینانِ وَ لا تَنامُ الْأُذُنانِ وَ ذَلِکَ لا ینْقُضُ الْوُضوءَ فَإذا نامَتِ الْعَینانِ وَ الْأُذُنانِ انْتَقَضَ الْوُضوءُ.
——————————
[1]– الکافی 3- 37- 16.
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام غیر معتبر است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن محمد علان از حسن بن محمد بن جمهور از من ذکره از احمد بن محمد بن ابی‌نصر البزنطی از سعد روایت کرده است که علی بن محمد علان و احمد بن محمد بن ابی‌نصر از ثقات درجه دو و حسن بن محمد بن جمهور از ثقات مشروط هستند، اما من ذکره و سعد، مجهول هستند.
* * *
علامه مجلسی: مرسل (مر).
هم طریق این حدیث به معصون علیه‌السلام معتبر نیست و هم مطلب آن خلاف روایت معتبر قبل است. البته باب توجیه باز است، کما این‌که بعضی بزرگان توجیه کرده‌اند، اما هم شاق است و هم وقتی طریق حدیثی معتبر نیست، نیازی به توجیه آن هم نیست.