حدیث 637

637- 7-[1] مُحَمَّدُ بْنُ یعْقوبَ عَنْ عِدَّةٍ مِنْ أصْحابِنا عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْعَبّاسِ بْنِ عامِرٍ عنْ عَبْدِاللهِ بْنِ بُکَیرٍ عَنْ أبیهِ قالَ: قالَ لی أبوعَبْدِاللهِ ع إذا اسْتَیْقَنْتَ أنَّکَ قَدْ أحْدَثْتَ فَتَوَضَّأْ وَ إیاکَ أنْ تُحْدِثَ وُضوءاً أبَداً حَتَّی تَسْتَیقِنَ أنَّکَ قَدْ أحْدَثْتَ.
وَ رَواهُ الشَّیخُ بِإسْنادِهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یعْقوبَ[2]
أقولُ: هَذا مَخْصوصٌ بِالْوُضوءِ مَعَ قَصْدِ الْوُجوبِ لِما مَضَی[3] وَ یأْتی[4] مِنِ اسْتِحْبابِ تَجْدیدِ الْوُضوءِ مِنْ غَیرِ حَدَثٍ.
——————————
[1]– الکافی 3- 33- 1، و أورده فی الحدیث 1 من الباب 44 من أبواب الوضوء.
[2]– التهذیب 1- 102- 268.
[3]– مضی فی الحدیث 6 من هذا الباب.
[4]– یأتی فی الباب 8 من أبواب الوضوء.

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از عدة من اصحابنا از احمد بن محمد بن عیسی الاشعری از عباس بن عامر از عبدالله بن بکیر از پدرش روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ الطائفه هم شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الاستبصار به ثقةالاسلام الکلینی که معتبر درجه یک هست، به باقی سند الکافی روایت شده است.
* * *
علامه مجلسی: موثق أو حسن (مر). حسن أو موثق (مل).

1.    این حدیث مطلبی اضافه‌تر از احادیث قبلی ندارد و می‌گوید، وضویی که گرفته شده است، تا زمانی که یقین به باطل شدنش نکرده‌ای، هم‌چنان برقرار است.
2.     این هم که توصیه می‌شود تا یقین به بطلان وضوی قبلی پیدا نکرده‌ای، وضو نگیر، قاعدتا به جهت گفتار نشدن به وسواس است، و الا دیدم و خواهیم دید که وضو و نظافت مستمر، مطلوب شارع مقدس است.
3.     فقط چند نکته مربوط به معنای حدث می‌ماند که در روایات بعدی به آن خواهیم پرداخت.