حدیث 35047

35047- 2-[1] وَ عَنْ عَلیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ بَعْضِ أصْحابِهِ عَنْ آدَمَ بْنِ إسْحاقَ عَنْ عَبْدِالرَّزّاقِ بْنِ مِهْرانَ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ مَیْمونٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سالِمٍ عَنْ أبی‌جَعْفَرٍ ع فی حَدیثٍ طَویلٍ قالَ: لَمّا أذِنَ اللهُ لِنَبیهِ[2] فی الْخُروجِ مِنْ مَکَّةَ إلَی الْمَدینَةِ- أنْزَلَ عَلَیْهِ الْحُدودَ وَ قِسْمَةَ الْفَرائِضِ وَ أخْبَرَهُ بِالْمَعاصی الَّتی أوْجَبَ اللهُ عَلَیها وَ بِها النّارَ لِمَنْ عَمِلَ بِها وَ أنْزَلَ فی بَیانِ الْقاتِلِ وَ مَنْ یقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزاؤُهُ جَهَنَّمُ خالِداً فیها وَ غَضِبَ اللهُ عَلَیهِ وَ لَعَنَهُ وَ أعَدَّ لَهُ عَذاباً عَظیماً[3]– وَ لا یلْعَنُ اللهُ مُؤْمِناً قالَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَ إنَّ اللهَ لَعَنَ الْکافِرینَ وَ أعَدَّ لَهُمْ سَعیراً خالِدینَ فیها أبَداً لا یجِدونَ وَلیاً وَ لا نَصیراً[4].
——————————
[1]– الکافی 2- 31- 1.
[2]– فی المصدر- لمحمد (صلّی‌الله‌علیه‌وآله).
[3]– النساء 4- 93.
[4]– الأحزاب 33- 64- 65.

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام غیر معتبر است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن محمد علان از بعض اصحابش از آدم بن اسحاق از عبدالرزاق بن مهران از حسین بن میمون از محمد بن سالم روایت کرده است که علی بن محمد علان و آدم بن اسحاق از ثقات درجه یک هستند که این طریق حداقل به واسطه دو نفر آخر که مجهول هستند، معتبر نیست.
* * *
علامه مجلسی: مجهول (مر).

این حدیث معتبر نیست، لذا از آن گذر می‌کنیم، اما اگر کسی این روایت را معتبر بداند، زمان نزول بعضی آیات و تشریع بعضی احکام معلوم می‌شود که مربوط به دوران مدینه است و نَه دوران مکه. البته با توجه تحلیل تاریخ، آیات قرآن و روایات نبوی، می‌دانیم که آیات قصاص و حدود و مانند این‌ها مربوط به زمان مدینه است که نبی مکرم تشکیل حکومت داده بودند.