الحدیث 40 / 2
40/2- محمد بن الحسن الصفار، عن عبدالله بن عامر: عن أبی‌عبدالله البرقی، عن الحسن بن عثمان، عن محمد بن الفضیل، عن أبی‌حمزة، عن أبی‌جعفر علیه‌السلام[1] … قال: «… أما قوله: فَلَمّا نَسوا ما ذُکِّروا (بِهِ) [یعنی فلما ترکوا ولایة علی علیه‌السلام و قد أمروا بها فَتَحْنا عَلَیْهِمْ أبْوابَ کُلِّ شَیءٍ] یعنی دولتهم[2] فی الدنیا و ما بسط لهم[3] فیها. و أما قوله: حَتَّی إذا فَرِحوا بِما أوتوا أخَذْناهُمْ بَغْتَةً فَإذا هُمْ مُبْلِسونَ یعنی قیام القائم علیه‌السلام.»[4]
—————————————-
[1]. [در مأخذ: قال: سألت أباجعفر علیه‌السلام.]
[2]. [در مأخذ: مع دولتهم.]
[3]. در مأخذ: إلیهم.
[4]. بصائر الدرجات: 77- 78 [ج 2، باب النوادر من الأبواب فی الولایة، ح 5].
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام غیر معتبر است.
همان طریقی است که ذیل روایت قبل بررسی کردیم و گفتیم به واسطه ضعیف بودن محمد بن فضیل بن کثیر الصیرفی طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر نیست.
همان است که ذیل حدیث قبل عرض کردم و مطلب جدید نسبت به آن ندارد.