حدیث 10604
(10604) الکافی (ح 1421): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنْ حَمّادِ بْنِ عیسَی عَنْ إبْراهیمَ بْنِ عُمَرَ الْیَمانیِّ عَنْ أبانِ بْنِ أبی‌عَیّاشٍ عَنْ سُلَیْمِ بْنِ قَیْسٍ قالَ: «سَمِعْتُ أمیرَالْمُؤْمِنینَ علیه‌السلام یَقولُ: «نَحْنُ وَ اللهِ! الَّذینَ عَنَی اللهُ بِذی الْقُرْبَی. الَّذینَ قَرَنَهُمُ اللهُ بِنَفْسِهِ وَ نَبیِّهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله. فَقالَ: «ما أفاءَ اللهُ عَلی رَسولِهِ مِنْ أهْلِ الْقُری فَلِلّهِ وَ لِلرَّسولِ وَ لِذی الْقُرْبی وَ الْیَتامی وَ الْمَساکینِ» مِنّا خاصَّةً وَ لَمْ یَجْعَلْ لَنا سَهْماً فی الصَّدَقَةِ. أکْرَمَ اللهُ نَبیَّهُ وَ أکْرَمَنا أنْ یُطْعِمَنا أوْساخَ ما فی أیْدی النّاسِ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابرایم القمی از پدرش از حماد بن عیسی از ابراهیم بن عمر الیمانی از ابان بن ابی‌عیاش از سلیم بن قیس الهلالی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: مختلف فیه.
سلیم بن قیس روایت کرد: «شنیدم امیر مؤمنان علیه‌السلام می‌فرمودند: «قسم به الله! ما کسانی هستیم که منظور کرد الله به ذی‌القربی. کسانی که قرین کرد آن‌ها را الله به خودش و نبیش صلی‌الله‌علیه‌وآله. پس فرمود: «ما أفاءَ اللهُ عَلی رَسولِهِ مِنْ أهْلِ الْقُری فَلِلّهِ وَ لِلرَّسولِ وَ لِذی الْقُرْبی وَ الْیَتامی وَ الْمَساکینِ». از ما به طور خاص است و قرار نداد برای ما سهمی در صدقه. کرامت بخشید الله، نبیش را و کرامت بخشید ما را که اطعام کند ما را به چرک آن‌چه در دستان مردم است.»»