سوره رعد – آیه 10
سَواءٌ مِنْکُمْ مَنْ أسَرَّ الْقَوْلَ وَ مَنْ جَهَرَ بِهِ وَ مَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّیْلِ وَ سارِبٌ بِالنَّهارِ (10)
یکسان است از شما کسی که کسی پنهان میدارد سخن را و کسی که آشکار میکند آن را و کسی که او پنهان میدارد به شب و سرازیر کننده است به روز. (10)
هر کس از شما، سخن آهسته کند یا آنرا بلند کند و هر که بشب نهان باشد یا بروز رهرو شود، [در علم خدا] بی تفاوت است (10)
[برای او] یکسان است: کسی از شما سخن [خود] را نهان کند و کسی که آن را فاش گرداند، و کسی که خویشتن را به شب پنهان دارد و در روز، آشکارا حرکت کند. (10)
(در نزد او) یکسان است که کسی از شما گفتارش را (در دل) پنهان دارد (یا درگوشی بگوید) و کسی که آن را فاش سازد، و کسی که در شب جای پنهان گزیند و یا در روز آشکارا آمد و شد کند. (10)