حدیث ۶۱۴۶
(۶۱۴۶ و ۹۳۵۷) معانی الأخبار (ص ۳۸۸): حَدَّثَنا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ أحْمَدَ بْنِ الْوَلیدِ رضی‌الله‌عنه قالَ حَدَّثَنا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ الصَّفّارُ قالَ حَدَّثَنا أحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عیسَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ بَعْضِ أصْحابِهِ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «قیلَ لَهُ: «إنَّ أباالْخَطّابِ یَذْکُرُ عَنْکَ أنَّکَ قُلْتَ لَهُ: «إذا عَرَفْتَ الْحَقَّ، فَاعْمَلْ ما شِئْتَ!»» فَقالَ: «لَعَنَ اللهُ أباالْخَطّابِ! وَ اللهِ! ما قُلْتُ لَهُ هَکَذا وَ لَکِنّی قُلْتُ: «إذا عَرَفْتَ الْحَقَّ، فَاعْمَلْ ما شِئْتَ مِنْ خَیْرٍ یُقْبَلْ مِنْکَ. إنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقولُ: «مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَکَرٍ أوْ أُنْثی وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأولئِکَ یَدْخُلونَ الْجَنَّةَ یُرْزَقونَ فیها بِغَیْرِ حِسابٍ» وَ یَقولُ تَبارَکَ وَ تَعالَی: «مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَکَرٍ أوْ أُنْثی وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْییَنَّهُ حَیاةً طَیِّبَةً»»»».
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه دو است.
شیخ صدوق این حدیث را از محمد بن حسن بن احمد بن ولید از محمد بن حسن الصفار از ابن عیسی الاشعری از ابن ابی‌عمیر از بعض اصحابش که این فرد یا افراد اخیر، ابتداء مجهول هستند، اما به واسطه ابن ابی‌عمیر، توثیق درجه دو می‌شود و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.
محمد بن ابی‌عمیر از یکی از یارانش از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام روایت کرد: «به ایشان گفته شد: «بی‌گمان ابوالخطاب از تو یاد می‌کند که شما به او گفته‌اید: «هنگامی که حق را شناختی، پس هرگونه خواستی عمل کن.»» پس فرمودند: «الله ابوالخطاب را لعنت کند! قسم به الله! این‌گونه به او نگفته‌ام، بلکه گفتم: «هنگامی که حق را شناختی، پس هر چه از خیر خواستی عمل کن از تو قبول می‌شود. به یقین الله عز و جل می‌فرماید: «مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَکَرٍ أوْ أُنْثی وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأولئِکَ یَدْخُلونَ الْجَنَّةَ یُرْزَقونَ فیها بِغَیْرِ حِسابٍ» و (الله) تبارک و تعالی می‌فرماید: «مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَکَرٍ أوْ أُنْثی وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْییَنَّهُ حَیاةً طَیِّبَةً»»»»
