حدیث ۶۱۱۳

(۶۱۱۳ و ۹۲) الکافی (ح ۱۹۰) و البصائر (ص ۱۹۷): مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِالْجَبّارِ عَنِ ابْنِ فَضّالٍ عَنْ حَمّادِ بْنِ عُثْمانَ عَنْ عَبْدِالْأعْلَی بْنِ أعْیَنَ قالَ: «سَمِعْتُ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام یَقولُ: «قَدْ وَلَدَنی رَسولُ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله وَ أنا أعْلَمُ کِتابَ اللهِ وَ فیهِ بَدْءُ الْخَلْقِ وَ ما هُوَ کائِنٌ إلَی یَوْمِ الْقیامَةِ وَ فیهِ خَبَرُ السَّماءِ وَ خَبَرُ الْأرْضِ وَ خَبَرُ الْجَنَّةِ وَ خَبَرُ النّارِ وَ خَبَرُ ما کانَ وَ خَبَرُ ما هُوَ کائِنٌ. أعْلَمُ ذَلِکَ کَما أنْظُرُ إلَی کَفّی، إنَّ اللهَ یَقولُ فیهِ تِبْیانُ کُلِّ شَیْءٍ.»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از محمد بن عبدالجبار از حسن بن علی بن فضال از حماد بن عثمان از عبدالاعلی بن اعین روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
محمد بن حسن الصفار نیز شبیه این حدیث را از محمد بن عبدالجبار به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: مجهول.

عبدالاعلی بن اعین روایت کرد: «شنیدم ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام می‌فرمودند: «من زاده رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله هستم و من کتاب الله را می‌دانم و در آن آغاز خلقت است و آن‌چه تا زمان قیامت باشد و در آن خبر آسمان و خبر زمین و خبر بهشت و خبر آتش است و خبر آن‌چه مقدر شده است. آن را می‌دانم همان‌گونه که به کف دستم نگاه می‌کنم. همانا الله می‌فرماید که در آن تبیان هر چیزی است.»»