حدیث 6034
(6034) الکافی (ح 554) و البصائر (ص 38): عِدَّةٌ مِنْ أصْحابِنا عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْوَشّاءِ عَنْ أبیالْحَسَنِ الرضا علیهالسلام قالَ سَمِعْتُهُ یَقولُ قالَ عَلیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ علیهماالسلام: «عَلَی الْأئِمَّةِ مِنَ الْفَرْضِ ما لَیْسَ عَلَی شیعَتِهِمْ وَ عَلَی شیعَتِنا ما لَیْسَ عَلَیْنا. أمَرَهُمُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ أنْ یَسْألونا. قالَ: «فَسْئَلوا أهْلَ الذِّکْرِ إنْ کُنْتُمْ لا تَعْلَمونَ». فَأمَرَهُمْ أنْ یَسْألونا وَ لَیْسَ عَلَیْنا الْجَوابُ. إنْ شِئْنا أجَبْنا وَ إنْ شِئْنا أمْسَکْنا.»
طریق این حدیث به معصوم علیهالسلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از عدة من اصحابنا از ابن عیسی الاشعری از حسن بن علی الوشاء روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
محمد بن حسن الصفار نیز شبیه این حدیث را ازا بن عیسی الاشعری به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: صحیح.
علی بن حسین (امام زینالعابدین) علیهالسلام فرمودند: «بر امامان چیزی از واجب است که بر شیعیانشان نیست و بر شیعیان ما است چیزی که بر ما نیست. الله عز و جل آنها امر کرد که از ما سؤال کنند. فرمود: «فَسْئَلوا أهْلَ الذِّکْرِ إنْ کُنْتُمْ لا تَعْلَمونَ». پس آنها را امر کرد که از ما سؤال کنند، در حالی که جواب بر ما (واجب) نیست. اگر خواستیم پاسخ میدهیم و اگر خواستیم، پرهیز میکنیم.»