حدیث ۶۰۹۰

(۶۰۹۰) التهذیب (ج ۷، ح ۱۴۲۱) و الإستبصار (ج ۳، ح ۷۸۳): أحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عیسَی عَنْ عَلیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ أبانِ بْنِ عُثْمانَ عَنْ شُعَیْبِ بْنِ یَعْقوبَ الْعَقَرْقوفیِّ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «سُئِلَ وَ أنا عِنْدَهُ، أسْمَعُ عَنْ طَلاقِ الْعَبْدِ. قالَ: «لَیْسَ لَهُ طَلاقٌ وَ لا نِکاحٌ. أ ما تَسْمَعُ اللهَ تَعالَی یَقولُ: «عَبْداً مَمْلوکاً لا یَقْدِرُ عَلی شَیْءٍ»؟» قالَ: «لا یَقْدِرُ عَلَی طَلاقٍ وَ لا نِکاحٍ، إلّا بِإذْنِ مَوْلاهُ.»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
شیخ‌الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به احمد بن محمد بن عیسی الاشعری که معتبر درجه یک است، از علی بن حکم از ابان بن عثمان از شعیب بن یعقوب العقرقوفی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: موثق کالصحیح.

شعیب بن یعقوب العقرقوفی از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام روایت کرد: «مورد سؤال قرار گرفت در حالی که من نزدشان بوده، شنیدم از طلاق بنده. فرمودند: «نیست برای او طلاق و نه نکاح. آیا نشنیده‌ای الله تعالی می‌فرماید: «عَبْداً مَمْلوکاً لا یَقْدِرُ عَلی شَیْءٍ»؟» فرمودند: «قادر نیست بر طلاق و نه نکاح مگر به اذن مولایش.»»