حدیث ۵۹۴۶
(۵۹۴۶) کمال الدین (ج ۲، ص ۳۴۴): حَدَّثَنا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ رضی‌الله‌عنه قالَ حَدَّثَنا سَعْدُ بْنُ عَبْدِاللهِ وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ الصَّفّارُ جَمیعاً قالا حَدَّثَنا مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَیْنِ بْنِ أبی‌الْخَطّابِ وَ مُحَمَّدُ بْنُ عیسَی بْنِ عُبَیْدٍ قالا حَدَّثَنا صَفْوانُ بْنُ یَحْیَی عَنْ عَبْدِاللهِ بْنِ مُسْکانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلیٍّ الْحَلَبیِّ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «اکْتَتَمَ رَسولُ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله بِمَکَّةَ، مُخْتَفیاً خائِفاً، خَمْسَ سِنینَ. لَیْسَ یُظْهِرُ أمْرَهُ وَ عَلیٌّ علیه‌السلام مَعَهُ وَ خَدیجَةُ. ثُمَّ أمَرَهُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ أنْ یَصْدَعَ بِما أُمِرَ بِهِ. فَظَهَرَ رَسولُ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله وَ أظْهَرَ أمْرَهُ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
شیخ صدوق این حدیث را از محمد بن حسن بن احمد بن ولید از سعد بن عبدالله القمی و محمد بن حسن الصفار جمیعا از محمد بن حسین بن ابی‌الخطاب و محمد بن عیسی بن عبید، هر دو از صفوان بن یحیی از عبدالله بن مسکان از محمد بن علی الحلبی که ابن عبید از ثقات مشروطی است که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کند و در ضمن محمد بن حسین بن ابی‌الخطاب که از ثقات درجه یک است، در عرض او است. سایرین هم از ثقات درجه یک هستند.
ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند: «رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله پنج سال مخفی کرد (رسالتش) را در مکه، مخفیانهِ ترسان. امرش را اظهار نمی‌کرد، در حالی که علی علیه‌السلام و خدیجه همراه او بودند. سپس امر کرد او را الله عز و جل که آشکار کن آن‌چه را به آن امر شده‌ای. پس آشکار شد رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله و آشکار کرد امرش را.»
