حدیث ۵۷۲۲

(۵۷۲۲) الکافی (ح ۶۵۶۲)، التهذیب (ج ۴، ح ۹۳۳) و علل الشرائع (ج ۲، ص ۳۸۷): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنِ النَّوْفَلیِّ عَنِ السَّکونیِّ عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ آبائِهِ علیهم‌السلام: «أنَّ عَلیّاً علیه‌السلام قالَ فی رَجُلٍ نَذَرَ أنْ یَصومَ زَماناً، قالَ: «الزَّمانُ، خَمْسَةُ أشْهُرٍ وَ الْحینُ، سِتَّةُ أشْهُرٍ، لِأنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقولُ: «تُؤْتی أُکُلَها کُلَّ حینٍ بِإذْنِ رَبِّها».»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از حسین بن یزید النوفلی از اسماعیل بن مسلم السکونی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ‌الطائفه نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به ثقةالاسلام الکلینی که معتبر درجه یک است، به باقی سند روایت کرده است.
شیخ صدوق نیز شبیه این حدیث را از پدرش از سعد بن عبدالله القمی از ابراهیم بن هاشم القمی به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: ضعیف علی المشهور (الکافی). ضعیف أو مجهول (التهذیب).

(امام) جعفر (صادق) از پدرانشان علیهم‌السلام روایت کردند: «همانا علی علیه‌السلام درباره فردی که نذر کرد زمانی روزه بگیرد، فرمودند: «زمان، پنج ماه است و حین، شش ماه، چرا که الله عز و جل می‌فرماید: «تُؤْتی أُکُلَها کُلَّ حینٍ بِإذْنِ رَبِّها».»»