حدیث ۵۷۱۲

(۵۷۱۲) البصائر (ص ۵۹): حَدَّثَنا أحْمَدُ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبوبٍ عَنْ مُؤْمِنِ الطّاقِ عَنْ سَلّامِ بْنِ الْمُسْتَنیرِ قالَ: «سَألْتُ أباجَعْفَرٍ علیه‌السلام عَنْ قَوْلِ اللهِ تَعالَی: «کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فی السَّماءِ تُؤْتی أُکُلَها کُلَّ حینٍ بِإذْنِ رَبِّها». قالَ: «الشَّجَرَةُ رَسولُ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله، نَسَبُهُ ثابِتٌ فی بَنی‌هاشِمٍ وَ عُنْصُرُ الشَّجَرَةِ فاطِمَةُ وَ فَرْعُ الشَّجَرَةِ عَلیٌّ، أمیرُالْمُؤْمِنینَ وَ أغْصانُ الشَّجَرَةِ وَ ثَمَرُها الْأئِمَّةُ وَ وَرَقُ الشَّجَرَةِ، الشّیعَةُ وَ إنَّ الْمَوْلودَ لَیولَدُ، فَتورِقُ وَرَقَةً وَ إنَّ الرَّجُلَ مِنَ الشّیعَةِ لَیَموتُ، فَتَسْقُطُ وَرَقَةٌ.»» قالَ: «جُعِلْتُ فِداکَ! «تُؤْتی أُکُلَها کُلَّ حینٍ بِإذْنِ رَبِّها»؟» قالَ: «ما یُفْتی الْأئِمَّةُ، شیعَتَهُمْ فی کُلِّ حَجٍّ وَ عُمْرَةٍ مِنَ الْحَلالِ وَ الْحَرامِ.»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه دو است.
محمد بن حسن الصفار از ابن عیسی الاشعری و یعقوب بن یزید از حسن بن محبوب از مؤمن الطاق از سلام بن مستنیر که سلام بن مستنیر از ثقات درجه دو و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.

سلام بن مستنیر روایت کرد: «از ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام درباره کلام الله تعالی: «کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فی السَّماءِ تُؤْتی أُکُلَها کُلَّ حینٍ بِإذْنِ رَبِّها» سؤال کردم. فرمودند: «شجره، رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله است، نسب کرد او را ثابت در بنی‌هاشم و عنصر آن فاطمه و فرع درخت، علی، امیر مؤمنان و شاخه‌های درخت و میوه آن، ائمه و برگ درخت، شیعه است و همانا فرزندی متولد شود، پس برگی بروید و همانا فردی از شیعه که بمیرد، پس برگی سقوط می‌کند.»» (راوی) گفت: «فدایتان شوم! «تُؤْتی أُکُلَها کُلَّ حینٍ بِإذْنِ رَبِّها»؟» فرمودند: «آن‌چه فتوا می‌دهند امامان شیعیانشان را در هر حج عمره از حلال و حرام.»