حدیث 4007

(4007، 5211 و 9191) الکافی (ح 1170): عِدَّةٌ مِنْ أصْحابِنا عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أبی‌نَصْرٍ عَنْ حَمّادِ بْنِ عُثْمانَ عَنْ أبی‌عُبَیْدَةَ الْحَذّاءِ قالَ: «سَألْتُ أباجَعْفَرٍ علیه‌السلام عَنِ الِاسْتِطاعَةِ وَ قَوْلِ النّاسِ.» فَقالَ وَ تَلا هَذِهِ الْآیَةَ: «وَ لا یَزالونَ مُخْتَلِفینَ إلّا مَنْ رَحِمَ رَبُّکَ وَ لِذلِکَ خَلَقَهُمْ»: «یا أباعُبَیْدَةَ! النّاسُ مُخْتَلِفونَ فی إصابَةِ الْقَوْلِ وَ کُلُّهُمْ هالِکٌ.»» قالَ: «قُلْتُ: «قَوْلُهُ: «إلّا مَنْ رَحِمَ رَبُّکَ»؟» قالَ: «هُمْ شیعَتُنا وَ لِرَحْمَتِهِ خَلَقَهُمْ وَ هُوَ قَوْلُهُ: «وَ لِذلِکَ خَلَقَهُمْ»، یَقولُ لِطاعَةِ الْإمامِ …»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از عدة من اصحابنا از احمد بن محمد بن ابی‌نصر از حماد بن عثمان از ابوعبیده الحذاء روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: صحیح.

ابوعبیده الحذاء روایت کرد: «از ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام درباره استطاعت و کلام مردم سؤال کردم. پس در حالی که این آیه: «وَ لا یَزالونَ مُخْتَلِفینَ إلّا مَنْ رَحِمَ رَبُّکَ وَ لِذلِکَ خَلَقَهُمْ» را می‌خواندند، فرمودند: «ای ابوعبیده! مردم در برخورد کلام (به حق) مختلف هستند و همگی آن‌ها در هلاکت هستند.»» (راوی) گفت: «عرض کردم: «إلّا مَنْ رَحِمَ رَبُّکَ»؟» فرمودند: «آن‌ها شیعیان ما هستند و برای رحمتش آن‌ها را خلق کرد و آن کلام او: «وَ لِذلِکَ خَلَقَهُمْ»، می‌فرماید برای اطاعت امام (آن‌ها را خلق کردیم) …»»