حدیث 10053
(10053) الکافی (ح 2958): عِدَّةٌ مِنْ أصْحابِنا عَنْ أحْمَدَ بْنِ أبی‌عَبْدِالله عَنْ عُثْمانَ بْنِ عیسَی عَنْ سَماعَةَ بْنِ مِهْرانَ عَنْ أبی‌بَصیرٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «إنَّ الْمُؤْمِنَ لَیَهُمُّ بِالْحَسَنَةِ وَ لا یَعْمَلُ بِها، فَتُکْتَبُ لَهُ حَسَنَةٌ وَ إنْ هُوَ عَمِلَها، کُتِبَتْ لَهُ عَشْرُ حَسَناتٍ وَ إنَّ الْمُؤْمِنَ لَیَهُمُّ بِالسَّیِّئَةِ أنْ یَعْمَلَها، فَلا یَعْمَلُها، فَلا تُکْتَبُ عَلَیْهِ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از عدة من اصحابنا از احمد بن محمد بن خالد البرقی از عثمان بن عیسی سماعه بن مهران از ابوبصیر الاسدی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: موثق.
ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند: «همانا مؤمن اهتمام به نیکی می‌کند، در حالی که به آن عمل نمی‌کند، پس نوشته می‌شود برای او یک حسنه و اگر او آن را عمل کند، نوشته شود برای او ده حسنه و همانا مؤمن اهتمام می‌کند به بدی که آن را انجام دهد، پس آن را عمل نمی‌کند. پس نوشته نمی‌شود بر او.»