سوره توبه – آیه 46
وَ لَوْ أرادوا الْخُروجَ لَأعَدّوا لَهُ عُدَّةً وَ لکِنْ کَرِهَ اللّهُ انْبِعاثَهُمْ فَثَبَّطَهُمْ وَ قیلَ اقْعُدوا مَعَ الْقاعِدینَ (46)
و اگر می‌خواستند خارج شدن را، قطعاً آماده می‌کردند برای آن آمادگی، ولیکن کراهت داشت الله برانگیخته شدنشان را، پس بازداشت آنها را و گفته شد: «بنشید با نشستگان». (46)
اگر سر برون شدن داشتند، برای آن لوازمی آماده کرده بودند ولی خدا حرکتشان را مکروه داشت و بازشان داشت و گفته شد: با- نشستگان بنشینید (46)
و اگر [به راستی] اراده بیرون رفتن داشتند، قطعا برای آن ساز و برگی تدارک میدیدند، ولی خداوند راه افتادن آنان را خوش نداشت، پس ایشان را منصرف گردانید و [به آنان] گفته شد: «با ماندگان بمانید.» (46)
و اگر آنان قصد بیرون شدن (برای جهاد) را داشتند، حتما برای آن وسیله و هزینهای آماده می‌کردند، و لکن خداوند حرکت آنها را خوش نداشت پس آنها را (به سلب توفیق) بازداشت و (گویی به آنان) گفته شد: با بازنشستگان (چون زنان و کودکان و عاجزان) بازنشینید. (46)