حدیث 4627
(4627) التهذیب (ج 5، ح 1395): وَ عَنْهُ عَنْ عَبْدِالرَّحْمَنِ عَنْ صَفْوانَ بْنِ مِهْرانَ قالَ: «قُلْتُ لِأبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام: «تَأْتینی الْمَرْأةُ الْمُسْلِمَةُ، قَدْ عَرَفَتْنی بِعَمَلٍ، أعْرِفُها بِإسْلامِها. لَیْسَ لَها مَحْرَمٌ.» قالَ: «فَاحْمِلْها، فَإنَّ الْمُؤْمِنَ مَحْرَمٌ لِلْمُؤْمِنِ.» ثُمَّ تَلا هَذِهِ الْآیَةَ: «وَ الْمُؤْمِنونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بَعْضُهُمْ أوْلیاءُ بَعْضٍ».»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
با توجه به احادیث قبلش، معلوم می‌شود ضمیر «ه» در «عنه»، به موسی بن قاسم البجلی بر می‌گردد، لذا شیخ‌الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به موسی بن قاسم البجلی که معتبر درجه یک است، از عبدالرحمن بن حجاج از صفوان بن مهران روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: صحیح.
صفوان بن مهران روایت کرد: «به ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام عرض کردم: «زنی مسلمان نزد من می‌آید که مرا به کارم شناخته، او را به اسلامش می‌شناسم. محرمی برای او نیست.» فرمودند: «پس او را حمل کن، چرا که مؤمن، محرم مؤمن است.» سپس این آیه: «وَ الْمُؤْمِنونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بَعْضُهُمْ أوْلیاءُ بَعْضٍ» را تلاوت فرمود.»