حدیث ۵۰۹۸

(۵۰۹۸) قرب الإسناد (ص ۴۱): وَ عَنْهُ عَنْ بَکْرِ بْنِ مُحَمَّدٍ قالَ: «سَمِعْتُ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام یَقولُ: ««وَ نادی نوحٌ ابْنَهُ»، أیْ ابْنَها وَ هیَ لُغَةُ طَیٍّ.»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
با توجه به احادیث قبلش، معلوم می‌شود ضمیر «ه» در «عنه»، به احمد بن اسحاق بن عبدالله بن سعد بر می‌گردد، لذا عبدالله بن جعفر الحمیری از احمد بن اسحاق بن عبدالله بن سعد از بکر بن محمد الحضرمی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.

بکر بن محمد روایت کرد: «ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام می‌فرمود: ««وَ نادی نوحٌ ابْنَهُ»، یعنی فرزند آن زن و آن لغت (قبیله) طی است.»»[۱]
———-
[۱]– در این روایت فرزند حضرت نوح علیه‌السلام را با استناد به لهجه قبیله طی که ظاهراً ضمیر «ها» را «ه» تلفظ می‌کردند، به همسرش نسبت داده است و این را حداقل به دو معنا می‌توان برداشت کرد. اول این‌که او فرزند تنی حضرت نوح علیه‌السلام نبوده و فرزند همسرش از شوهر دیگری بوده است که این در این صورت با تصریح روایت قبل هماهنگ نیست. دوم این‌که او را به جهت اعمال غیر صالحش به مادرش که او نیز ظاهراً منکر حضرت نوح علیه‌السلام بوده، نسبت داده است که با این معنا، جمع بین دو روایت معتبر می‌شود. بعید نیست نوح چند همسر داشته که حداقل یکی از آن‌ها منکر او و یکی از آن‌ها موافق او باشد.