حدیث 3898
(3898) مختصر البصائر (ص 171) و البصائر (ص 495): حَدَّثَنا مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَیْنِ بْنِ أبی‌الْخَطّابِ عَنْ عَبْدِالرَّحْمَنِ بْنِ أبی‌هاشِمٍ عَنْ أبی‌سَلَمَةَ بْنِ مُکْرَمٍ الْجَمّالِ عَنْ أبی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام فی قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَ: «وَ عَلَی الْأعْرافِ رِجالٌ یَعْرِفونَ کُلّاً بِسیماهُمْ»، قالَ: «نَحْنُ أولَئِکَ الرِّجالُ. الْأئِمَّةُ مِنّا یَعْرِفونَ مَنْ یَدْخُلُ النّارَ وَ مَنْ یَدْخُلُ الْجَنَّةَ کَما تَعْرِفونَ فی قَبائِلِکُمُ الرَّجُلَ مِنْکُمْ. فَیَعْرِفُ مَنْ فیها مِنْ صالِحٍ أوْ طالِحٍ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
حسن بن سلیمان الحلی این حدیث را از کتاب سعد بن عبدالله القمی از محمد بن حسین بن ابی‌الخطاب از عبدالرحمن بن ابی‌هاشم از ابوسلمه، سالم بن مکرم روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
محمد بن حسن الصفار نیز شبیه این حدیث را با همین سند روایت کرده است.
ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام درباره کلام الله عز و جل: «وَ عَلَی الْأعْرافِ رِجالٌ یَعْرِفونَ کُلّاً بِسیماهُمْ» فرمودند: «ما آن افراد هستیم. امامی از ما می‌شناسند که چه کسی وارد آتش می‌شود و چه کسی وارد بهشت می‌شود، همان‌گونه افراد از خودتان را در قبیله‌هاتان می‌شناسید. پس می‌شناسد که چه کسی از آن‌ها درست‌کار است یا خراب‌کار.»