حدیث 3646

(3646) الکافی (ح 481): مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إسْماعیلَ عَنْ مَنْصورِ بْنِ یونُسَ عَنْ بُرَیْدٍ قالَ: «سَمِعْتُ أباجَعْفَرٍ علیه‌السلام یَقولُ فی قَوْلِ اللهِ تَبارَکَ وَ تَعالَی: «أ وَ مَنْ کانَ مَیْتاً فَأحْیَیْناهُ وَ جَعَلْنا لَهُ نوراً یَمْشی بِهِ فی النّاسِ»، فَقالَ: «مَیْتٌ لا یَعْرِفُ شَیْئاً» وَ «نوراً یَمْشی بِهِ فی النّاسِ»، إماماً یُؤْتَمُّ بِهِ»، «کَمَنْ مَثَلُهُ فی الظُّلُماتِ لَیْسَ بِخارِجٍ مِنْها»، قالَ: «الَّذی لا یَعْرِفُ الْإمامَ.»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از ابن عیسی الاشعری از محمد بن اسماعیل بن بزیع از منصور بن یونس بزرج از برید بن معاویه روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: موثق.

برید (بن معاویه) روایت کرد: «شنیدم ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام درباره الله تبارک و تعالی: «أ وَ مَنْ کانَ مَیْتاً فَأحْیَیْناهُ وَ جَعَلْنا لَهُ نوراً یَمْشی بِهِ فی النّاسِ» می‌فرمود: «مرده‌ای که چیزی را نمی شناسد» و «نوراً یَمْشی بِهِ فی النّاسِ»، امامی که به او اقتدا می‌شود»، (درباره آیه:) «کَمَنْ مَثَلُهُ فی الظُّلُماتِ لَیْسَ بِخارِجٍ مِنْها» (هم) فرمود: «کسی که امام را نمی‌شناسد.»»