حدیث ۸۲۶۸
(۸۲۶۸) التهذیب (ج ۲، ح ۱۵۴۲) و الفقیه (ح ۷۹۹): أحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ مالِکِ بْنِ عَطیَّةَ قالَ أخْبَرَنی زیادُ بْنُ الْمُنْذِرِ عَنْ أبی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام قالَ: «سَألَهُ رَجُلٌ وَ أنا حاضِرٌ عَنِ الرَّجُلِ یَخْرُجُ مِنَ الْحَمّامِ أوْ یَغْتَسِلُ. فَیَتَوَشَّحُ وَ یَلْبَسُ قَمیصَهُ فَوْقَ الْإزارِ، فَیُصَلّی وَ هُوَ کَذَلِکَ. قالَ: «هَذا عَمَلُ قَوْمِ لوطٍ.»» قالَ: «قُلْتُ: «فَإنَّهُ یَتَوَشَّحُ فَوْقَ الْقَمیصِ.» فَقالَ: «هَذا مِنَ التَّجَبُّرِ.»» قالَ: «قُلْتُ: «إنَّ الْقَمیصَ رَقیقٌ، یَلْتَحِفُ بِهِ.» قالَ: «نَعَمْ!» ثُمَّ قالَ: «إنَّ حَلَّ الْأزْرارِ فی الصَّلاةِ وَ الْخَذْفَ بِالْحَصَی وَ مَضْغَ الْکُنْدُرِ فی الْمَجالِسِ وَ عَلَی ظَهْرِ الطَّریقِ مِنْ عَمَلِ قَوْمِ لوطٍ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
شیخ‌الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به احمد بن محمد بن عیسی الاشعری که معتبر درجه یک است، از علی بن حکم از مالک بن عسیه از ابوالجارود که این فرد اخیر از ثقات مشروطی است که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کند و ستیرین همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ صدوق شبیه این حدیث را به طریق خود از زیاد بن منذر روایت کرده است.
شیخ صدوق نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در الفقیه به ابوالجارود، زیاد بن منذر که غیر معتبر است، روایت کرده است. لازم به ذکر است که وقتی شیخ صدوق بی‌واسطه مستقیما از ابوالجارود روایت کرد، طریقش معتبر نیست، اما اگر به واسطه حبیب بن معلل الخثعمی که در الفقیه حبیب بن معلی الخثعمی نوشه شده است، روایت کرد، طریقش معتبر است.
* * *
علامه مجلسی: ضعیف.
* * *
مجلسی اول: صحیح.
زیاد بن منذر از ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام روایت کرد: «فردی از ایشان سؤال کرد، در حالی که من حاضر بودم، درباره فردی که از حمام خارج می‌شود یا غسل می‌کند. پس لنگی را بالای پیراهنش به زیر بغل‌ها می‌بندد و پیراهنش را بالای شلوارش می پوشد، پس نماز می‌گزارد و او این‌گونه است. فرمودند: «این عمل قوم لوط است.»» (راوی) گفت: «عرض کردم: «پس همانا او لنگ را بالای لباس به زیر بغل می‌بندد.» پس فرمودند: «این از تجبر است.»» (راوی) گفت: «عرض کردم: «همانا لباس نازک است، آن را دور خود می‌پیچد.» فرمودند: «آری!» سپس فرمودند: «همانا باز کردن (بند) شلوار در نماز و ریگ انداختن و جویدن کندر در مجلس‌ها و در مسیر، از عمل قوم لوط است.»»
